.. First step..
...รับน้องปี1...
..เสียงกลองประกอบจังหวะเพลงเชียร์สนุกๆของรุ่นพี่สันทนาการ ยังคงดังไม่หยุด ทำให้ลืมบรรยากาศของห้องเรียนไปซะสนิท เฟรชชี่ปี1ที่เข้ามาใหม่ใบหน้าเลอะเปรอะไปด้วยสีสันฝีมือรุ่นพี่ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นบนใบหน้าของทุกคนก็ยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่ตลอด ..สนุกเกินกว่าจะนึกถึงการล้างหลังจากนี้ ..รุ่นพี่ชักนำให้น้องๆได้ทำกิจกรรมที่เรียกว่า'ละลายพฤติกรรม' ด้วยการเต้นแร้งเต้นกาปลดปล่อยด้านที่บางคนไม่กล้าแสดงออกมา ทุกคนต่างลุกขึ้นเต้น ร้องเพลง คนไหนยังคงเขินอายหน่อย ก็เลือกที่จะปรบมือประกอบจังหวะแทน ได้ความสนุกของรุ่นพี่นี่แหละที่ช่วยให้หลายคนกล้าเป็นตัวเองขึ้น
"ปี1ครับ เดี๋ยวจะให้พวกพี่ๆแนะนำตัวกันนะครับ ..อยากรู้จักพี่พวกคุณกันไหม"
"อยากครับ/อยากค่ะ"
"เสียงเบาแบบนี้ไม่อยากรู้จักเหรอครับ ..อยากจริงไหมเนี้ยยย"
"อยากครับบบบ!!/อยากค่ะะ!!"
เด็กปี1พากันตะโกนสุดเสียงให้พี่ๆได้แนะนำตัวเอง.. พี่ๆส่วนใหญ่มีป้ายชื่อห้อยคออยู่แล้ว แต่ชื่อบนป้ายนั้นทำให้คนเป็นน้องๆสับสนมากกว่า ...แต่ละชื่อมันดูไม่ใช่ชื่อจริงๆเลย
"เป็นไรวะมึง ขมวดคิ้วแบบนั้น"
"กูว่าชื่อที่ป้ายชื่อพวกพี่เขาแปลกๆ"
"อ๋อ..เขาใช้ชื่อฉายาไง เดี๋ยวเราก็มี"
คนขี้สงสัยพยักหน้าให้เพื่อนอย่างเข้าใจ ..ตลกดีกับชื่อฉายาแปลกๆ.. สงสัยได้ไม่นานพี่ปี2ก็ล้อมตัวเข้ามายืนรอบๆน้องปี1 ห้อมล้อมไว้ได้ทั้งหมด ก่อนจะมีต้นเสียงพี่ผู้ชายตัวสูงที่มีป้ายชื่อห้อยแขวนว่า'มอนสเตอร์' ตะโกนขึ้น พี่ที่เหลือก็พากันปรบมือและตะโกนรับอย่างพร้อมเพียงทันที ..เหมือนเป็นท่าทางรายงานตัวประจำคณะ เสียงดังจนน่าขนลุก เมื่อพี่มอนสเตอร์แนะนำตัวเสร็จพี่ๆที่เหลือก็พากันแนะนำตัวตามทีละคน น้องๆก็ตั้งใจฟังชื่อแปลกๆของพวกพี่และจดจำให้ได้ จนใกล้ถึงคนสุดท้ายเสียงคนวิ่งก็ดังขึ้นเรียกให้น้องๆทุกคนหันไปมองตามเสียงที่มา ร่างบางของใครคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหยุดยืนต่อจากพี่คนสุดท้าย.. หมวกกันน็อคเต็มใบยังคงสวมอยู่ปกปิดใบหน้าผู้มาใหม่ เสื้อนักศึกษายับยู่ยี่หลุดลุ่ยออกจากกางเกง ที่มือถือป้ายคล้องคอเอาไว้ ไหล่หอบโยนอย่างเหน็ดเหนื่อย..
เมื่อพี่คนสุดท้ายแนะนำตัวเสร็จก็ส่งมือไปเคาะหมวกกันน็อคใบใหญ่ พี่ที่มาใหม่คงลืมถอดแน่ๆ เขาสะดุ้งเล็กน้อยยกมือขึ้นถอดหมวกกันน็อคออก..
ไม่รู้ทำไมภาพตรงหน้าเหมือนมีคนทำให้มันช้าลง ...ค่อยๆขยับ มือเรียวดันเอาหมวกกันน็อคใบใหญ่ค่อยๆถอดออก ใบหน้าขาวใส เส้นผมเปียกลู่ใบหน้าเนียน ปากแดงพรูลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหอบ ..มือเรียวขาวยกป้ายห้อยคอมาแขวนไว้ที่คอตนเอง.. 'D-Boy'
ทุกสายตามองไปที่พี่คนสุดท้าย 'พี่D-Boy' รอให้พี่เขาพูดแนะนำตัวเอง และมีปี1คนนึงที่เหมือนหัวใจกำลังจะหยุดลงทันที..ตั้งแต่วินาทีที่พี่เขาถอดหมวกกันน็อคออก ใบหน้าหวานขาวใสสะกดเขาไว้.. มีใครเคยบอกไหมว่าเวลาตกหลุมรัก ไม่ใช่แค่ตกลงไป.. เพราะตอนนี้เขารู้สึกว่าเหมือนร่างกายเขาจะลอยละล่องขึ้นบนอากาศ ไร้แรงโน้มถ่วงใดๆ ความรู้สึกบางอย่างทำให้ต้องใช้มือกุมไว้ที่อกข้างซ้าย ..ถ้านี่เป็นหนังรักตอนนี้คงมี BGM เป็นเพลงรักหวานแหววดังคลออยู่แน่ๆ ..พี่คนนี้ทำไมถึงดึงดูดขนาดนี้นะ..เกินไปแล้ว..
"สวัสดีครับ พี่D-Boy ปี2 ครับ"
"เอ้าปี1รู้จักพี่ทุกคนแล้วนะครับ ต่อไปพี่จะแจกป้ายชื่อฉายาให้น้องๆนะครับ"
พี่ทุกคนหันไปด้านหลังหยิบป้ายหลากสีที่เขียนไว้แล้วออกมาแบ่งกันถือแล้วออกเดินแขวนให้น้องๆทีละคน
"อันนี้ใครวะ กูไม่ได้มาหลายวัน"
"คนนั้น"
พี่D-Boyเดินก้าวขาเข้ามาใกล้ๆ ใกล้จนประชิดตัวเขา ย่อลงมาจนได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ใบหน้าอยู่ระดับเดียวกัน ยกป้ายชื่ห้อยคอสวมให้อีกคนทันที..
"สวัสดี น้อง'บีเกิ้ล'ปี1 ยินดีที่ได้รู้จัก"
แม้แต่เสียงยังเพราะขนาดนี้เลย ..นี่คงเรียกว่าตกหลุมรักอย่างสมบูรณ์แบบสินะ..
"ครับ พี่D-Boy ..ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"
พูดออกไปทั้งใบหน้าที่แดงก่ำ ไม่รู้ว่าจะรู้ตัวไหม ว่าตัวเองน่ารักแค่ไหน ไม่รู้ว่าเห็นหรือเปล่าว่าหน้ารุ่นน้องร้อนแดงไปถึงหู แต่ดูรุ่นพี่ต้นเหตุไม่รู้เรื่องอะไร หรือบางทีอาจไม่สนใจอะไรมากกว่า เมื่อคล้องป้ายเสร็จพี่คนนั้นก็เดินไปรวมกับเพื่อนปี2 พี่มอนส์เตอร์พูดแนะนำฝากฝังให้พรน้องๆจนจบ ก็ปล่อยให้น้องๆ มาผูกข้อมือรับน้องใหม่กัน มีพี่ๆคอยนั่งรอให้เข้าไปหา แทบไม่ต้องคิดอะไรมาก รุ่นน้องตัวสูงก็เดินตรงลิ่วไปที่รุ่นพี่ตัวขาวนั่งลงตรงหน้าขณะที่พี่เขากำลังยกแก้วน้ำขึ้นกระดก ตาเรียวมองรุ่นน้องที่พึ่งแขวนป้ายให้ไป นั่งยิ้มแฉ่งใส่ เลิกคิ้วเชิงถาม 'น้องบีเกิ้ล'ยังคงยิ้มอยู่ มองเลยไปแถวของเขามีรุ่นน้องต่ออีกหลายคน รุ่นพี่ตัวขาวหยิบสายสินญ์ที่วางพาดไว้บนขาขึ้นมา มือเรียวขาวยกปลายสายมาสอดกันจนเกิดปมเล็กๆ แบมือออกไปข้างหน้า รุ่นน้องตัวสูงไม่รอช้ารีบส่งมือมาให้ทันที เขาหลุดยิ้มนิดหน่อย ก็ท่าทางนั้นมันเหมือนกับชื่อบนป้ายซะเหลือเกิน.. 'น้องบีเกิ้ล'
"ตั้งใจเรียนนะ เป็นเด็กดีให้พ่อแม่ภูมิใจ มีปัญหาอะไรก็มาปรึกษาพี่ได้เสมอนะครับ"
มือขาวบรรจงลูบสายไปบนข้อมือเบาๆแล้วผูกไว้อย่างสวยงาม ปากแดงก็พูดเบาๆอวยพรให้พอได้ยินกัน2คน ตาคมของรุ่นน้องจ้องใบหน้าใสใกล้ด้วยรอยยิ้มกว้าง จนกระทั่งรุ่นพี่ผูกเสร็จ..
"งั้น.."
"..."
"พี่D-Boy ครับ.."
"ครับ?"
"ผมมีปัญหา.."
"เรื่อง?"
รุ่นพี่มองจ้องอย่างรอฟังคำถามอยากรุ่นน้องที่มีปัญหาตั้งแต่ผูกข้อมือเสร็จ..
"ถ้าผม.."
"จะ จีบพี่ ..ต้องทำยังไงครับ?"
.....
END
Tkykm: จบงงๆตามสไตล์ 5555555555555555 ว่างแค่นี้ฮือออ แอบเอาเรื่องในชีวิตจริงมาแต่ง แทนตัวเองเป็นแทแท 55555555555 เขินจางงง #ยังชอบพี่อยู่นะ ฝากแทกิวัยเฟรชชี่ด้วยนะคะะะ อยากแต่งต่อให้แทรุกจีบ แต่จะไม่ใช่ OS เอาาา TT ขอบคุณที่หลงเข้ามาค่าาา
ความคิดเห็น